Na długo przed Apollinem Delfy były świętym miejscem poświęconym Gai, Matce Ziemi. Według mitu, Apollo pokonał węża Pythona, aby przejąć sanktuarium, symbolizujące przejście od kultu ziemi do kultu światła i rozumu. Legenda ta położyła podwaliny pod przyszłość Delf jako pomostu między boskością a śmiertelnikami.










