Verken de archeologische vindplaats Delphi

Alle pelgrims en processies naar de Tempel van Apollo moesten zich een weg banen die de Heilige Weg werd genoemd. Het wordt geflankeerd door de overblijfselen van schatkamers waar afgezanten offers aan de goden konden achterlaten. Deze monumenten werden opgericht door onafhankelijke Griekse stadstaten uit dankbaarheid voor de wijsheid van het Orakel, in een tijd waarin ze met elkaar concurreerden om grondstoffen, land en politieke macht. Terwijl je de Sacred Way oploopt, word je getrakteerd op prachtige uitzichten op de berg Parnassus en de vallei eronder.

De Atheense Schatkist is een oud Dorisch gebouw aan de Heilige Weg op de archeologische vindplaats Delphi. Het werd oorspronkelijk gebouwd rond 490 voor Christus om de overwinning van Athene op de Perzen in de Slag bij Marathon te vieren, voor de Atheners om hun votiefoffers en toewijdingen aan Apollo in op te slaan. De Atheners gebruikten marmer van het eiland Paros om de schatkist te bouwen, waarvan de buitenkant op een tempel lijkt. De gevel is versierd met sculpturale friezen die scènes uit de Griekse mythologie uitbeelden, zoals het werk van Hercules en de heldhaftigheid van Theseus.

De Omphalos in Delphi is een oud marmeren stenen monument dat bekend staat als de "navel van de aarde". Men gelooft dat Zeus deze steen op Delphi liet vallen om het te markeren als het centrum van het universum. In het oude Griekenland werd het vereerd als een krachtig religieus symbool. De steen die je vandaag de dag op de archeologische site van Delphi ziet, is een kopie; de originele Omphalos bevindt zich in het Archeologisch Museum van Delphi.

De Castalian bron is een heilige bron waar bezoekers van Delphi zich zouden hebben gewassen voordat ze naar het hoofdtempelcomplex gingen. Dit waren reizigers, afgezanten, pelgrims die het Orakel kwamen raadplegen en deelnemers aan de Pythische spelen. Er wordt gezegd dat Pythia en de priesters van Apollo zich hier ook reinigden en zuiverden voordat ze profetieën deden. De huidige bron ligt in een rotsachtige kloof, ten oosten van de heilige plaats, en bevat de overblijfselen van twee overgebleven oude fonteinen met tuiten in de vorm van leeuwenkoppen.

Tijdens de tweede bouw in de 6e eeuw voor Christus werd de Tempel van Apollo gebouwd op een terras dat werd ondersteund door een lange muur van stenen. De zijkanten van de in elkaar grijpende stenen zijn in veelhoekige vormen gesneden en gebogen in plaats van vierkante of rechthoekige blokken, waaraan de muur zijn naam dankt. De 90 meter lange Polygonale Muur, gelegen voor de Stoa van de Atheners, heeft meerdere Helleense inscripties die wijzen op de vrijlating van slaven.

Volgens de Griekse mythologie wilde Zeus, de Griekse god van de donder en de bliksem, het middelpunt van het universum vinden. Dus lanceerde hij twee adelaars vanaf twee uiteinden van het universum, die naar het oosten en naar het westen vlogen. Ze kruisten elkaar boven Delphi en Zeus liet de Omphalos steen vallen om de plek te markeren, waardoor het de naam "de navel van de Aarde" kreeg.

Volgens de Griekse mythologie koos Apollo, de god van de profetie en meer, Delphi als locatie voor zijn orakel vanwege de natuurlijke schoonheid. Maar om het heiligdom op te eisen, moest hij eerst Pytho (of Python), een enorme slang of draak, die het heiligdom bewaakte, verslaan en doden. De naam "Pythia", die als orakel diende, zou zijn afgeleid van Pytho. Het heiligdom van Apollo werd gebouwd door priesters uit Kreta, die hierheen werden gebracht vergezeld door Apollo in de vorm van een dolfijn. Zo zou Delphi aan zijn naam zijn gekomen.

De oude Grieken geloofden dat goden met stervelingen communiceerden door middel van orakels, en de belangrijkste daarvan was het Orakel van Delphi. Pythia, de hogepriesteres van de Tempel van Apollo, diende als het Orakel van Delphi en bracht de boodschappen van Apollo over. Het Orakel werd geraadpleegd over alle zaken, van staatszaken tot wanneer bepaalde gewassen geplant moesten worden en wanneer oorlog gevoerd moest worden en tegen wie.

Pelgrims die het orakel om raad wilden vragen, moesten zich zuiveren in de Castaliaanse Bron. Pythia, de hogepriesteres, zat op een driepotige kruk in de Tempel van Apollo. Ze inhaleerde dampen die uit een kloof in de vloer kwamen, waardoor ze in trance raakte. In deze staat sprak ze de goddelijke profetieën van Apollo uit, die werden opgeschreven en geïnterpreteerd door een groep priesters voor de verzoeker.

De voorspellingen van het orakel werden gedaan in de vorm van raadsels en waren vaak vaag, dubbelzinnig en voor interpretatie vatbaar. In 560 v. Chr. raadpleegde koning Croesus van Lydië bijvoorbeeld de orakels van Delphi en Thebe en kreeg te horen (van beide orakels, niet minder) dat als hij de Medeanen (de Perzen) zou aanvallen, hij een groot rijk zou vernietigen. Omdat hij dacht dat dit een voorspelling in zijn voordeel was, trok hij ten strijde en werd verslagen, waarna het Lydische Rijk werd vernietigd.